Pegasusowe Literackie Kółko Dyskusyjne

[m-o-07]

ale wątek od polecania i od ulubionych książek już jest

Proponuję wybrać i przeczytać jakąś jedną znów i o niej POROZMAWIAĆ o albo jakiś wiersz dla odmiany. Chyba że dyskusja o poprzedniej się jeszcze nie skończyła

[Misiael]

Ok, to znowu ja, przewodniczący "Pelikana" podam jakiś tytuł...



Autor - Philip K. Dick
Tytuł - Ubik
Cykl - (brak)
Wydawnictwo - Literackie

Strasznie trudno dostać dziś tę książkę - a szkoda, bo to kawał doskonałej literatury człowieka nazywanego Dostojewskim fantastyki. Jest to chyba jego najlepsza książka (oczywiście po "Czy androidy marzą o elektrycznych owcach?" znaną bardziej jako "Blade Runner". Fabuła kręci się wokół grupy anty-telepatów, którzy dali się wciągnąć w w międzykorporacyjną potyczkę. Niech was to jednak nie zwiedzie - próżno w tej książce szukać strzelanin, pościgów i dynamicznych akcji - przez większość czasu będziecie się zastanawiać, czy ten fragment akcji dzieje się w rzeczywistości, jest snem, halucynacją? Trudno powiedzieć coś więcej o fabule, nie spoilerując dlatego musicie uwierzyć mi na słowo - książka jest niezwykła i daje duże pole do popisu interpretatorom. Bardzo jestem ciekaw, jak wy byście ją odebrali.

"Stanisław Lem w posłowiu do pierwszego wydania powieści napisał(a):Wewnątrz świata rażonego obłędem, w którym konwulsjom podlega nawet chronologia zajść, normalność zachowują już tylko ludzie. Dick poddaje ich więc ciśnieniu przeraźliwej próby i w jego fantastycznym eksperymencie niefantastyczna pozostaje tylko psychologia bohaterów. (...) Jest to świat, w którym filozofia schodzi niejako na ulicę

[m-o-07]

skoro strasznie trudno ją dostać to nawet nie próbuję u mnie przeczytam na kompie choć bardzo tego nie lubię, bo co to za czytanie książki Liczę, że znów będzie to dobry tytuł tak jak poprzedni w tym temacie

[M'cin]

Roy Gibson - Dywizjon X

Pisana na zamówienie armii jeszcze w 1944 przez pilota. Autobiografia przedstawia jego losy od rozpoczęcia wojny, jego przyjaciół i dywizjonów, w których latał, czasem pozwala też sobie na ogólniejsze dywagacje na tematy związane z wojną. Choć czasem przynudza i raczej nikt się nie wciągnie na tyle, żeby nockę dla niej zarwać, to warto poznać inny punkt widzenia na pewne sprawy.

[m-o-07]

Taki tam znaleziony, pasuje do tego wątku

Zakochany bibliofil

Ballada Tragiczna

Na co mam przysiąc, Piękna, że z żądzy umieram?
Że mi się na Twój widok serce w pieśń rozdzwania?
Na komplety Kolberga, "Wisły", Estreichera!
Na dziadowskich kantyczek groszowe wydania!
Na "Bandytę z miłości" (a miałem go, drania!)
Na "Kwiaty" Rozbickiego - z r y c i n ą! Rzecz drobna,
Ale nie do zdobycia - jak ty do kochania...
- Przysięgam na te książki, na każdą z osobna!

Jakże cię mam przekonać, że mi sen odbiera
Wspomnienie o twych oczach i świat mi przesłania?
Klnę się na Syreniusza, Siennika, Kirchera
("Mundus Subterraneus"), na "Podróże Frania",
Na obscoenum sprzed wieku "Hrabina Melania",
Na pangegrik "Muza weselnie- żałobna
W dźwięczno-wdzięcznych melodiach tkliwego gruchania"-
-Przysięgam na te książki, na każdą z osobna!

Ginę, Pani! Jak pragnę zdobyć Guliwera
W edycji M.Glucksberga! Przysięgam na "Zdania
I uwagi moralne Starego Fryzjera",
Na "Młot na czarownice", na traktat "De mania
Scribendi in latrinis"...Ginę z miłowania
Zapomnieć? Nie! Zapomnieć Ciebie nie podobna!
A że kocham - przysięgam Ci w chwili rozstania
Na wszystkie książki razem i każdą z osobna.

Przesłanie
Pani! Żegnam raz jeszcze i pięknie się kłaniam...
Gdy nie chcesz bibliofila - niech Cię jakiś snob ma...
Jedno wiedz : dziesięć takich oddam bez wahania
Za każdą z owych książek, za każdą z osobna.

[M'cin]

Nikt nie czyta? A fe!

Okrutne morze - Nicolas Monserrat
Trochę tak, jakby się uczył pisać w trakcie tworzenia tej książki. Z początku mamy postacie płytkie jak dok portowy i odpowiadające mówcom dialogi. No i nieźle opisane zmagania z żywiołem i wrogiem, czyli konwojową codzienność. Potem wszystko się rozkręca (tylko Ferraby pozostaje gnojem - ale taki chyba miał być), pare przejmujących momentów jest, a ze dwa takie, ze się człowiek nadziwić nie może. Jak już dojdziecie do konwoju płynącego na Gibraltar - w zasadzie macie przeczytane. Zainteresowanym II WŚ polecam.

Gdzie u diabła jest Osama Bin Laden - Morgan Spurlock
Miałem nadzieję na jakieś lekkie śmichy-chichy, gdy kupowałem w nadmorskim namiocie z tanią literaturą. Tymczasem autor Super size me zaserwował całkiem niezłą książkę, coś w stylu reportażu - paradokumentu. A dowcipne komentarze, autobiograficzna otoczka i nie silenie się na stworzenie pracy naukowej sprawiają, że łatwiej się czyta i lepiej łyka. Chociaż mógł inaczej, bibliografia mniej lub bardziej naukowa jest całkiem obszerna.
Ale szto eto jest? Kolo zwiedzi parę krajów, w których mógł doszukać się powiązań ze współczesnym terroryzmem, rozmawiał z ludźmi reprezentującymi bardzo różne stany społeczne i poglądy. Czasem uwypuklał nazbyt oczywiste rzeczy, ale nie zapominajmy, że książka miała dotrzeć do średniowymagającego odbiorcy. To samo tyczy się zakończenia, ale zdaję sobie sprawę, że wiele osób nie chce się przemęczać wyciągając jakiekolwiek wnioski. A wiedzcie, że warto czasem się zatrzymać i przeanalizować fakty samemu, bo choć można chapnąć dziełko jednego wieczorka, to treść jest bogata w wiedzę na temat współczesnego świata. Łatwo dostępną, ale tutaj mamy wszystko w jednym miejscu i zredagowane z polotem. A dla dociekliwych - masa linków, nazwisk, tytułów.
Podsumowując - największe pozytywne zaskoczenie tego roku

[Misiael]

Dobra, wiara- kolejna pozycja do przeczytania i przedyskutowania.

Peter Watts - Ślepowidzenie.

Dlaczego akurat ta książka? Słyszałem, że jest lepsza od "Gry Endera". Zacząłem czytać i ojezujezu, to faktycznie może być prawda. Atrzeba Wam wiedzieć, że jeszcze nigdy nie przeczytałem książki lepszej od "Gry Endera". Czyżby przełom?

Zapraszam do lektury. Kiedy skończę, wydam werdykt, do czego i was zachęcam.

[Wiedźma]

"Mięso jest ze zwierząt."

W stu procentach naturalnego pochodzenia.

Piersi to wymiona.

Niezależnie od jak dawna staramy się o tym zapomnieć.

A staramy się, odkąd wymyśliliśmy język.

Piersi to wymiona, nawet, gdy nazywamy je cyckami.

Jedynie zdolność myślenia abstrakcyjnego pozwala nam o tym zapomnieć.

To fajna zdolność i odróżnia nas od innych zwierząt.

Dzięki niej możemy myśleć o innych zwierzętach jako o jedzeniu.

To ważna umiejętność i pozwala przetrwać w ciężkich warunkach ekonomicznych.

Czasami lepiej kogoś zjeść, niż umrzeć.

A czasami, nie. Powiedziałbym nawet, że przeważnie nie - mówi Adam i przeczesuje ręką włosy.

Włosy ma rzadkie, zakola obfite.

Wysokie czoło to znak firmowy intelektualisty, myśli o sobie. Taki młody, a już łysieje, myślą o nim inni.

Nie mamy wpływu na to, co inni o nas myślą, choć czasem byśmy chcieli.

Jeśli w ogóle o nas myślą, co wcale nie jest takie oczywiste.

Nikt nie myśli o nas tyle, co my sami.


Ewa na przykład nie myśli o Adamie, choć jemu podobają się jej wymiona oraz to, jak dyskretnie je akcentuje kokieteryjnym dekoltem.

To świadczy o dużej kulturze - myśli Adam. Myśli także o tym, że chciałby ich dotknąć.

Sprawdzić, czy istnieją naprawdę.

Piersi to wymiona, ale mogą również dostarczać pewnych przyjemności.

Mięso jest ze zwierząt, ale to nie przeszkadza nam go jeść.

Na dłuższą metę prawie nic nie przeszkadza nikomu.

O przyjemnościach się zapomina, wymiona więdną.

Na dłuższą metę wygląda ona bardziej jak trumna.

A my jak zawartość trumny.

Jestem potencjalną zawartością trumny, myśli Adam i idzie pobiegać, bo dzień jest wyjątkowo ładny i może ujrzy w parku Ewę, która obdarzy go spojrzeniem.

O niczym więcej nie ośmieliłby się marzyć.

To znaczy ośmieliłby się, ale tylko w samotności.

Odważniejszymi nadziejami Adam nie zamierza się dzielić. Nie zamierza nawet wierzyć w ich realność.

Mięso jest ze zwierząt, a mogło by być z ludzi. Cieszymy się, że nie jest z ludzi.

Jaś Kapela jeden z moich ulubionych wierszy.


więcej tutaj : Zarejestruj się, klikając tutaj, by zobaczyć link.

[Evil]

Smutny dzień dla polskiej literatury i poezji. Odeszła od nas Wisława Szymborska.

[orlasek]

Ona i Pawlikowska-Jasnorzewska, to moje dwie mistrzynie polskiej poezji. Jakże przykro mi się zrobiło gdy o tym usłyszałem... Wielka strata